تفاوت بین فاکتور رسمی و فاکتور غیررسمی در موارد قانونی، مالیاتی، و کاربردهای حسابداری بسیار مهم و قابلتوجه است. در ادامه، این تفاوتها را بهصورت دقیق و قابلفهم برایت توضیح دادهام:
⚖️ تفاوتهای کلیدی بین فاکتور رسمی و غیررسمی
ویژگی فاکتور رسمی فاکتور غیررسمی
اعتبار قانونی دارد – توسط سازمان امور مالیاتی قابل استناد است ندارد – فقط بین فروشنده و خریدار معتبر است استفاده برای مالیات قابل استفاده برای ثبت هزینه و اعتبار مالیاتی قابل قبول برای سازمان مالیاتی نیست دارای کد اقتصادی بله – فروشنده و گاهی خریدار باید کد اقتصادی داشته باشند ندارد دارای شناسه ملی / ثبت شرکت بله – اطلاعات کامل حقوقی درج میشود معمولاً فاقد اطلاعات کامل حقوقی است مالیات و عوارض ارزشافزوده بهطور دقیق محاسبه و درج میشود ندارد یا بهصورت غیرشفاف درج میشود فرمت و شمارهگذاری رسمی شماره سریال، تاریخ، فرمت قانونی دارد معمولاً آزاد یا بدون فرمت خاص قابل پیگیری در حسابرسی و دفاتر رسمی بله خیر – در صورت استفاده، ممکن است رد شود مجازات در صورت عدم صدور بله – مشمول جریمه عدم صدور فاکتور رسمی صادرکننده ممکن است متخلف شناخته شود
📌 مثال کاربردی:
فرض کن یک شرکت خدماتی نرمافزاری، پروژهای را به ارزش ۲۰۰ میلیون تومان برای یک شرکت دیگر انجام داده:
اگر فاکتور رسمی صادر کند: خریدار میتواند مبلغ را در هزینههای قابل قبول مالیاتی ثبت کرده و حتی اعتبار ارزشافزوده بگیرد.
اگر فاکتور غیررسمی بدهد: خریدار از نظر سازمان مالیاتی نمیتواند آن مبلغ را به عنوان هزینه رسمی یا اعتبار مالیاتی ثبت کند.
❗ چرا برخی فروشندهها فاکتور غیررسمی میدهند؟
ثبتنام نکردهاند یا نمیخواهند در نظام مالیاتی باشند
میخواهند از پرداخت مالیات ارزشافزوده فرار کنند
تمایل دارند قیمت را پایینتر اعلام کنند (اما با ریسک قانونی بالا)
🧾 جمعبندی
فاکتور رسمی سندی معتبر و قانونی است که برای مقاصد مالیاتی، حسابداری و حقوقی کاربرد دارد و باید دارای اطلاعات کامل مانند کد اقتصادی، شناسه ملی، مالیات و… باشد. در مقابل، فاکتور غیررسمی فاقد این مشخصات است و صرفاً برای توافقهای ساده بین دو طرف بهکار میرود؛ اما در حسابرسی و مالیات اعتباری ندارد.
کاربران همچنین میپرسند:
جریمه عدم صدور فاکتور رسمی چقدر است؟
آیا مغازهها هم باید فاکتور رسمی بدهند؟
نحوه گزارش فاکتورهای رسمی در سامانه مودیان چگونه است؟